تجارت بین الملل

ساده ترین تعریفی که از تجارت بین الملل می توان ارائه داد، همان روابط تجاری بین کشورها است که به شکل صادرات و واردات انجام می شود. در واقع حتی پیشرفته ترین کشورها هم برای تامین نیازهای خود به دیگران نیاز دارند.

تاریخچه تجارت بین الملل

تجارت بین الملل از زمان های قدیم بین مردم وجود داشته است. به طور مثال در کشور ما ایران از زمان های گذشته، روابط تجاری وجود داشته و تاجران امتعه واجناس را ازچین به ماورانهر وبلاخره به بغداد انتقال میدادند ویا از ماورانهر به چین  از همین راه صورت میگرفت.

تجارت بین الملل

نظریه های تجارت بین الملل

در مورد تجارت بین الملل نظریات مختلفی وجود دارد، برخی طرفدار آزادی و برخی طرفدار دخالت دولت ها در تجارت هستند. آدام اسمیت طرفدار تقسیم کار و داوید طرفدار آزادی در فعالیت های بین المللی است.

آدام اسمیت می گوید بهتر است تمامی موانع برای هر کاری برداشته شود  و هم چنین این محقق طرفدار تخصص است. اسمیت می گوید هر کشوری قبل از ورود به بازار تخصصی خود لازم است، تخصص و نیازمندی های مورد نیاز را کسب کند.

نظریه ارزش های بین المللی استوارت میل

در این نظریه نفع کشوری که دارای مزیت های بیش تری است، بیش تر خواهد بود. اگرچه در این نظریه سود اقتصادی افزایش می یابد؛ اما کشورهایی که دارای مزیت نسبی هستند، قوی تر شده و کشورهایی که ضعیف ترهستند، روز به روز فقیر تر خواهند شد.

سود تجارت

نظریات هکشر واوهلین درتجارت بین المللی 

براساس این نظراختلاف در شرایط عرضه باعث برقراری تجارت بین المللی میگردد و شرایط عرضه دربرگیرنده بازدهی عامل تولید وهمچنان فراوانی عوامل تولید میباشد.این محقق، فراوانی اختلاف درقیمت ها را ناشی ازاختلاف درفراوانی نسبی عوامل تولید میدانست.

 نظریه‌ی مرکانتیلیسم (سوداگری)

در این نظریه ذخایر طلا و نقره در کشورها، تعیین کننده برقراری مبادلات خارجی کشورها می‌دانست.

در این نظریه صادرات تشویق شده و واردات منفی تلقی شده است. نظریه‌پردازان معتقد بودند که هر کشوری باید کوشش کند تا بیشتر صادر نماید و کمتر وارد نماید تا در نهایت به مازاد تراز بازرگانی دست یابد.

سوداگران از دخالت دولت در اقتصاد و تجارت خارجی در راستای کنترل واردات و افزایش مازاد تراز پرداخت‌ها پشتیبانی می‌کردند. آنها به بزرگ بودن حجم مبادلات خود اهمیت زیادی نمی‌دادند اما فزونی صادرات بر واردات همواره مورد توجه آنان بوده است. در همین راستا با برقراری محدودیت‌های وارداتی مانند تعرفه گمرکی و غیره و حمایت از صادرکنندگان موافق بودند.

چگونگی بهرگیری از تجارت دربخش تولید

  نظریه مزیت نسبی این معنی را میرساند که هرکشور درتولید کالایی تخصص پیدا میکند که در آن مزیت نسبی دارد وقسمتی از این کالا را باکالای که درآن عدم مزیت نسبی دارد مبادله میکند.