آمار صادرات زعفران

آمار صادرات فرش

مراحل اخذ کارت بازرگانی

در این مقاله آموزش مراحل اخذ کارت بازرگانی برای اشخاص حقیقی را مرحله به مرحله توضیح میدهیم

 

1- اخذ دسته چک

اگر دسته چک ندارید پیشنهاد می کنیم در قدم اول نسبت به افتتاح حساب اقدام نمایید، شرایط اخذ چک سخت تر از گذشته شده و باید چند ماه قبل حساب باز کنید و با اون کار کنید البته این یکی از راه های اخذ دسته چک می باشد.

2- وارد سایت امور مالیاتی شده و نسبت به ثبت مشخصات خود به عنوان مودی مالیاتی بند الف و دریافت کد اقتصادی اقدام نمایید.

http://e4.tax.gov.ir/Entrance/

3- وارد سایت اتاق بازرگانی استان خود شده و در خواست صدور کار بازرگانی برای اشخاص حقیقی بنمایید.

5- از مدارکی که سایت فوق ارائه می دهد پرینت بگیرید.

6- در مواردی که پرینت گرفته اید برگه ای با عنوان معرفی نامه به نیروی انتظامی جهت انگشت نگاری و صدور گواهی عدم سوء پیشینه می باشد .

با همراه داشتن مبلغ 30 هزار تومان + 2 قطعه عکس و کارت ملی و شناسنامه به کلانتری محل مراجعه فرمایید تا برای ادامه کار راهنمایتان نمایند.

یک هفته بعد گواهی مربوطه به آدرسی که ارائه فرموده اید به دستتان می رسد منتها توجه داشته باشید که ممکن است این گواهی توسط عوامل خود نیرو و خارج از ساعت اداری ارسال شود فلذا حتما این مورد را جویا شوید.

7- مدارکی که در مرحله پنجم پرینت گرفته اید ( منهای گواهی عدم سوء پیشینه که در این مرحله در اختیار نیروی انتظامی جهت برسی است ) را به اداره پست محله خود برده و بعد از تهیه پاکت A3 و پرداخت مبلغ 45 هزار تومان برای دفتر 50 برگه درخواست  دفتر بنمایید.

این دفتر بعد از حدود یک هفته به آدرسی که ارائه فرموده اید ارسال می شود.

8- به اداره ثبت شرکت ها رفته و در خواست اظهارنامه ثبت نام در دفاتر بازرگانی و گواهی پلمپ دفاتر بنمائید.

3 برگه A4 اظهارنامه + یک برگه A5 گواهی پلمپ دفاتر تحویل شما می گردد.

9- صبر نمایید تا دفاتر مربوطه (روزنامه و کل ) از اداره پست به دستتان برسد .

10- بعد از دریافت دفاتر شماره ای را که روی آن نوشته است را در بند 6 اظهارنامه های فوق و گواهی پلمپ دفاتر ثبت نمایید.

11- مدارک فوق را به اداره ثبت شرکت ها برده و درخواستی را روی آن الصاق می نمایید.

12- کارمند مربوطه مدارک را تحویل گرفته و بعد از انجام مراحل اداری ( 2 روز بعد ) به اتاق بازرگانی ارسال می نماید.

13- بعد از دریافت جواب گواهی عدم سوء پیشینه به همراه سایر مدارک به اتاق بازرگانی مربوطه تشریف می برید تا در کلاس های آتی آموزشی شرکت داده شوید.

14- جهت دریافت کد شش رقمی واحد مالیاتی می توانید با ارائه آدرس محل کار (واحد تجاری که می تواند زیر زمین، اتاق یا طبقه ای از آپارتمان محل سکونت شما باشد ) با ارائه آدرس ظرف مدت 3 دقیقه آن را دریافت نمایید.

توجه داشته باشید که داشتن مالیات معوقه مانع ارائه کد شش رقمی واحد مالیاتی نمی شود اما خواهش می کنیم که نسبت به مالیات واحد مسکونی یا تجاری خود هرچه زودتر اقدام فرمایید .

 

انشاء الله که در سال های اقتصادی شاهد کاهش اخذ مجوز های اداری باشیم.

مدارک و شرایط لازم را می توانید از اتاق بازرگانی استان محل زندگی خود دریافت نمایید.

موارد فوق اگر چه طولانی به نظر می رسد اما باید عرض کنیم که این طور نیست و ظرف مدت کمی تمام آنها به راحتی  انجام می شود.

موفق باشید

 

آمار واردات ایران

تجارت چمدانی

تجارت چمدانی

صادرات در لغت به معنای انتقال کالا یا ارسال و فرستادن کالا از جایی به جای دیگر چه در داخل کشور و یا از داخل به خارج کشور است. در این مجموعه منظور از صادرات:

  • عمل خارج کردن کالا از قلمرو گمرکی کشور
  • ارسال کالا از سرزمین اصلی به مناطق ویژه و آزاد
  • ارسال کالای تولید شده در مناطق ویژه اقتصادی و مناطق آزاد

به هر شخص حقیقی یا حقوقی که دارای کارت بازرگانی و یا مجوز وزارت بازرگانی بوده و اقدام به صدور کالا نماید صادرکننده اطلاق می شود

روش های انجام صادرات

  • صادرات قطعی
  • صادرات مجدد
  • صادرات موقت
  • صادرات از طریق قرارداد (SWAP)

ترانزیت خارجی

  • خارج کردن کالا از قلمرو گمرکی کشور به منظور فروش، استفاده یا مصرف در خارج از قلمرو گمرکی کشور

قلمرو گمرکی کشور یعنی سرزمینی که در آن قانون گمرکی یک کشور به طورکامل اجرا می گردد. به طور کلی قلمرو گمرکی یک کشور قلمرو داخلی و ملی آن است که شامل فضای زمینی، دریایی و هوایی آن می باشد .

انواع صادرات قطعی

  • تجاری: صادرات و واردات کالا به صورت تجاری مستلزم داشتن کارت بازرگانی است. کالاهایی که به تشخیص گمرک برای فروش صادر می گردد؛ اعم از اینکه به همان شکل یا پس از انجام عملیات تولیدی، تفکیک و بسته بندی به فروش می رسد، تجاری تلقی خواهد شد (بند یک ماده 10 آئین نامه اجرایی قانون مقررات صادرات و واردات مصوب 1373)
  • غیرتجاری: از طریق پست حداکثر به میزان 50 دلار و یا از طریق مسافر حداکثر به میزان 80 دلار (مواد 32، 34 و 37 آئین نامه اجرائی قانون مقررات صادرات و واردات)

واردات و صادرات مسافری و گاهی از طریق بازارچه های مرزی و پیله وری را تجارت چمدانی گویند. کالای همراه مسافر خروجی از طریق بازارچه های مرزی و غیره مشمول ماده 32 آئین نامه اجرائی قانون مقررات صادرات و واردات و نیز مفاد آئین نامه مسافران ورودی خواهد بود.

از طریق پست حداکثر به میزان 50 دلار و یا از طریق مسافر حداکثر به میزان 80 دلار (مواد 32، 34 و 37 آئین نامه اجرائی قانون مقررات صادرات و واردات )

  • در صادرات غیر تجاری، ارائه مجوز و گواهی های رایج در صادرات کالا ضرورت ندارد.
  • مبنای ارزیابی ارزش کالای همراه مسافر، نرخ های مصوب کمیته دائمی قیمت گذاری کالاهای صادراتی (tpo.ir) خواهد بود که در صورت عدم نرخ گذاری (به هر دلیل)، تعیین نرخ از سوی گمرک مربوطه انجام خواهد پذیرفت.

مواد 32، 34 و 37 آئین نامه اجرائی قانون مقررات صادرات و واردات

ماده 32 – کالای همراه مسافر خروجی: مسافران خروجی اعم از اینکه ایرانی باشند یا خارجی می توانند علاوه بر وسایل سفر و لوازم شخصی، کالاهای ایرانی به هر میزان و کالای غیر ایرانی تا سقف مقرر در آیین نامه مسافران ورودی را همراه ببرند مشروط بر آنکه هر دو گروه کالا جنبه تجاری پیدا نکند.

تبصره 1 – خروج اشیاء عتیقه و کتب خطی ممنوع است.

تبصره 2 – هر مسافر می تواند یک قطعه قالی یا دو قطعه قالیچه دست باف جمعاً تا 12 متر مربع همراه خود از کشور خارج نماید.

تبصره 3 – خارجیانی که به طور رسمی در ایران به کار یا تحصیلات حوزوی یادانشگاهی اشتغال دارند در پایان کار یا تحصیل می‌توانند لوازم منزل خود را در حد متعارف بدون ارائه مجوز یا کارت بازرگانی از کشور خارج نمایند.

ماده 34 – ارسال نمونه کالا: ارسال کالا  اعم از ساخت داخل یا خارج به عنوان نمونه تجاری، یا برای آزمایش، تجزیه، یا تعمیر در صورتی که حجم تجاری نداشته و از انواع ممنوع الصدور شرعی یا قانونی نبوده و از نوع عتیقه نیز نباشد، بدون مطالبه کارت بازرگانی، و مجوز صدور بلامانع است و مازاد بر آن با کسب مجوزهای لازم و رعایت مقررات مربوط میسر خواهد بود. در صورتی که خروج کالا از این طریق در رابطه با کالاهایی در مجموع به صورت یک جریان تجاری درآید، وزارت بازرگانی می تواند فهرست آن کالاها را برای جلوگیری از خروج آن ها به گمرکات اعلام نماید.

ماده 37 – صدور کالا از طریق پست: ارسال کالا از طریق پست با حفظ جنبه غیر تجـاری به استثنـای کالاهـایی که شرعاً یـا قانوناً ممنوع الصدور هستند بدون مطالبه کارت بازرگانی و مجوز صدور به هر میزان از لحاظ قیمت با رعایت سایر مقررات مجاز است. چنانچه خروج برخی کالاها از این طریق به صورت یک جریان تجاری در آید وزارت بازرگانی می تواند فهرست کالاهای مذکور را برای جلوگیری از خروج آن ها به ‌گمرک اعلام نماید.

تبصره- سقف میزان کالای خارجی قابل ارسال از طریق پست حداکثر 80 دلار برای هر نفر خواهد‌بود.

 

 

بسیاری از ما افرادی را دیده‌ایم و می‌‌شناسیم که به‌طور مستمر به کشور‌های اطراف رفت و آمد دارند و در هر سفر خود در حجم محدود به مبادله کالا با دیگر کشور‌ها می‌پردازند. امروزه در کنار مبادلات تجاری ایران با کشورهای عضو CIS (کشور‌های مستقل همسود)، تجارت محدود و کوچک دیگری نیز در گمرکـات مرزی مستقر در شمال، شمال شرق و شمال غرب کشور از طریـق مرزنشـینان ایـن منـاطق بـا مرزنشـینان ساکن کشورهای نامبرده صورت می‌گیرد که محدود به اقلام و کالا‌های خاصـی بـوده که از آن با عنوان «تجارت چمدانی» یاد می‌شود.

آمار‌های گمرک جمهوری اسلامی ایران نشان می‌دهد که طی نیمه نخست امسال مرزنشینان به‌طور متوسط روزانه حدود 240 هزار دلار کالا به کشورهای همسایه صادر کرده‌اند که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، روزانه معادل 55 هزار دلار کالا بیشتر، به صورت چمدانی از کشور خارج شده است. مقایسه حجم صادرات چمدانی به کشورهای منطقه طی نیمه نخست امسال با مدت مشابه سال قبل حاکی از افزایش 30 درصدی ارزش این تجارت است. گفتنی است که ارزش صادرات از طریـق تجـارت چمـدانی، سـهم انـدکی از ارزش کـل صادرات کشور را به خود اختصاص می‌دهد

 

هم‌اکنون 54 بازارچه مرزی در مناطق مختلف مرزهای شرق، غرب، جنوب و شمال‌غرب کشور راه‌اندازی شده است، ولی تنها 29 بازارچه مرزی فعال و مابقی غیرفعال هستند. در عین حال تجارت چمدانی در بازارچه‌های فعال ایجاد شده است، ولی رونق چندانی ندارد. طی سه ماه نخست سال 1394، گمرک لطف‌آباد با اختصاص 919/11 هزار دلار یا

56/ 42 درصد از ارزش تجارت چمدانی رتبه اول در این زمینه را دارد. گمرک آستارا با اختصاص 336/6هزار دلار یا 63/ 22 درصد از ارزش تجارت چمدانی و گمرک سرو با اختصاص 834/2 هزار دلار یا 12/ 10 درصد از ارزش تجارت چمدانی در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند. در مدت مشابه سال قبل، گمرک آستارا با اختصاص 456/5 هزار دلار یا 62/ 33 درصد رتبه اول، گمرک بیله‌‌سوار با اختصاص 485/2 هزار دلار یا 31/ 15 درصد رتبه دوم و گمرک سرو با اختصاص 260/2 هزار دلار یا 93/ 13 درصد، رتبه سوم را به خود اختصاص داده بودند

 

تجارت چمدانی تا حدودی پتانسیل رونق بخشیدن به صادرات و واردات کشور را دارد، اما اکنون اوضاع نابسامانی در اقتصاد ایران دارد. بسیاری از افراد با سوءاستفاده از این نوع تجارت دست به قاچاق کالا می‌زنند و ضربه مهلکی را به اقتصاد کشور و تولید داخلی وارد می‌کنند. در حالی در کشور ایران شاهد وقوع چنین اتفاقاتی هستیم که در بسیاری از کشور‌ها تجارت چمدانی یکی از عوامل پیشرفت صادرات محسوب می‌شود. به عقیده فعالان اقتصادی، وقتی تاجری بتواند مقداری از کالای خود را بدون تشریفات گمرکی صادر کند، راه آسان‌تری برای بازاریابی محصولات اصلی تجاری خود انتخاب کرده است؛ اما امروزه بسیاری از چمدان‌ها خالی از ایران خارج می‌شوند و مملو از پوشاک و کالاهای خارجی به ایران باز می‌گردند که این امر تولید داخلی و صنعت کشور را بیش از پیش به قهقرا کشانده است و ایران را بازاری برای انواع مارک‌ها و برند‌های خارجی تبدیل کرده است. در این شرایط می‌توان گفت تجارت چمدانی برای ایران نه یک فرصت، بلکه تهدیدی بالقوه به حساب می‌آید.
اما در بحث مدیریت تجارت چمدانی باید به این مهم توجه کنیم که آن دسته از مسافرهایی که کالای ایرانی را در پوشش تجارت چمدانی با خود به کشور‌های دیگر می‌برند، نیازمند حمایت هستند و دولت باید برای آنها تسهیلات قائل شود. این افراد بازوی صادرات کشور محسوب می‌شوند و استفاده از توان آنان به مراتب بهتر از ایجاد محدودیت برای آنها است. به عنوان مثال دولت می‌تواند به افرادی که اقدام به تجارت چمدانی می‌کنند، وام‌هایی بدهد که با استفاده از آن بتوانند کالاهای داخلی را در حجم بیشتری صادر کنند، زیرا امکان دارد افرادی که تجارت چمدانی انجام می‌دهند، راهکارهایی را بدانند و بازارهایی را بشناسند که بر اساس آن در آینده بتوان کالای تولید داخل بیشتری را به کشورهای دیگر صادر کرد. آنها برای این کار طبعا باید سرمایه لازم را در اختیار داشته باشد. از سوی دیگر اگر دولت می‌تواند، باید رنگ و بوی قانونی به تجارت چمدانی ببخشد و با در نظر گرفتن مزایا برای این نوع تجارت، عملکرد این افراد را در قالب تعامل با دولت درآورد؛ چرا که همین امر موجب می‌شود فسادی در تجارت چمدانی به وجود نیاید و راه برای افراد سودجو بسته شود

واردات چمدانی یا قاچاق؟!

در این میان، می‌بایست به این نکته اشاره داشت که در حال حاضر واردات کالای چمدانی همان قاچاق کالای خرد است. به هر حال قاچاق در هر شرایطی قاچاق است، خواه این قاچاق در قالب یک چمدان باشد یا در قالبی بزرگ‌تر انجام پذیرد. قانونگذار نیز تفاوتی میان قاچاق جزء و کل قائل نشده و آن را مشمول مجازات می‌داند که البته بسته به میزان آن، مجازات‌های سبک و سنگین تعیین شده است و این امر از مبادی ورودی کشور کنترل می‌شود. البته در تجارت چمدانی محدودیت‌هایی تعریف شده که اگر تبادل کالا از حدود معینی تجاوز کند، مشمول جریمه خواهد شد. در مجموع، قاچاق در قالب تجارت چمدانی به‌گونه‌ای نیست که بتوان با آن برخورد کرد، اما اکنون در بسیاری از مرز‌ها کالا در قالب قاچاق چمدانی وارد می‌شود. مسأله مهم این است که گاهی مشاهده می‌شود قاچاق از طریق کانال‌هایی اتفاق می‌افتد که باید به عنوان بازوی نظارتی به آنها مراجعه کرد و خواستار جلوگیری از ورود کالای قاچاق شد

 

تجارت چمدانی؛ زمینه اشتغالزایی

تجارت چمدانی در همه دنیا متداول است. در بسیاری از نقاط جهان، کشور‌هایی که با یکدیگر هم‌مرز هستند، کالا‌هایی را که در کشور مجاورشان با هزینه کمتری تولید می‌شوند، توسط مرزنشینان خود مبادله می‌کنند.معمولا دولت‌ها نیز چندان در این امر سختگیری نمی‌کنند

به عنوان مثال، آمریکا و مکزیک از کشور‌هایی هستند که این نوع تجارت را برای مرزنشینان خود تسهیل کرده‌اند

حجم این نوع تجارت در اقتصاد کشور بسیار ناچیز است، اما در اشتغالزایی برای مرزنشینان کشور‌ها کمک بسیاری می‌کند. این نوع تجارت که مشمول عوارض گمرک و مالیات نمی‌شود، صرفا در زمینه ایجاد اشتغال برای مرزنشینان اهمیت دارد.

شایان ذکر است صادرات چمدانی صادرات قانونی کالا در حجم تجاری و به صورت چمدانی است ;اما به افرادی که مبادرت به صادرات کالا در حجم تجاری به صورت غیرقانونی می نمایند، چترباز می گویند

 

با تدابیری که مسوولان امر اتخاذ کرده اند هر کوله بر می تواند تا سقف ۱۵ میلیون ریال کالای خارجی مجاز وارد کشور کند که در مرز پرویزخان قصرشیرین این کالاها شامل برنج، چای، پتو، برخی لوازم بهداشتی و آرایشی و گاهی اوقات تلویزیون ال سی دی و ال ای دی است

 

بازارچه مرزی پرویزخان در شهرستان قصرشیرین در واقع بزرگترین مرکز صادرات کالاهای غیرنفتی کشورمان به عراق و اقلیم کردستان است در این مرز رسمی سالیانه بیش از دو میلیارد دلار انواع کالا به خارج صادر می شود

در این بازارچه مرزی برای حدود سه هزار و ۵۰۰ نفر از ساکنان مناطق شهری و روستایی شهرهای قصرشیرین، سرپل ذهاب و گیلانغرب که در فاصله ۲۰ کیلومتری مرزها سکونت دارند مجوز تجارت چمدانی صادر شد تا این افراد در چارچوب برنامه ریزی مسوولان حداقل هر ما دو بار نسبت به واردات کالاهای مجاز و فروش مستقیم آن در بازار اقدام کنند

کوله بری اینک تجارت پرسودی برای تجار و بازرگانانی شده که وضعیت مالی مطلوبی دارند و می توانند براحتی اقلام و کالاهای خارجی مورد نیاز بازار را بصورت کلی از منطقه اقلیم کردستان عراق خریداری کرده و سپس با انتقال به نقطه صفر مرزی، با استفاده از کوله بران و در قبال پرداخت دستمزد ناچیزی به آنها، کالاها را وارد کرده و سود هنگفتی به جیب می زنند

در این میان کوله بران، باید با پشت سر گذاشتن تشریفات خاص به نقطه صفر مرزی رفته و کالاهای سفارشی تجار را از طرف عراقی تحویل گرفته و با عبور از گیت های مرزبانی و گمرک، کالاها را به این طرف مرز منتقل کرده و تحویل سفارش دهنده داده و دستمزد حداقلی بگیرند

مرزنشینان کوله بر، در ازای حمل یک محموله مجاز از آنسوی مرز از ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار ریال از تجار وارد کننده با توجه به نوع بار، دستمزد می گیرند که حدود ۳۰ درصد (۲۰۰ هزار ریال) آن را باید به حساب اعلام شده از سوی مرزبانی واریز کنند، در حالیکه هیچ خدمتی به آنها ارایه نمی شود و هر یک ۲۰ هزار ریال نیز بصورت نقدی هنگام خروج از مرز به مرزبانی می پردازند

البته از مجموع بیش از سه هزار و ۵۰۰ نفر از مرزنشینانی که مجوز کوله بری دارند، عده زیادی بخاطر مشکلات مالی و تبعیض های فراوان، اعطای کار کردن در بازارچه را به لقایش بخشیده اند ولی هم اینک هر روز تعداد محدودی (حدود ۱۵۰ نفر) امکان بهره مندی از مزایای کارت کوله بری خود را پیدا کرده و از درآمد اندک حاصل از حمل کالاهای وارداتی تجار بهره مند می شوند

هر چند کوله بران از وضعیت کنونی خود (حمل بار تجار) به نظر راضی هستند ولی در واقع آنها بین بد و بدتر اولی را انتخاب کرده اند تا بتوانند درآمد اندکی از فعالیت در مرز بدست بیاورند اما رضایت آنها از سرناچاری است چون توانایی رقابت با تجار و واردات کنندگان بزرگ کالا را ندارند

 

یکی از مبادی ورود چمدانی کالا به کشور از طریق ترکیه است که هر روز تعداد زیادی پرواز بین دو کشور انجام می شود

سال‌هاست که چمدان‌های خالی از مرز بازرگان به سمت کشور ترکیه می‌رود و با انبوهی از کالاهای خارجی و مارک پر شده و به ایران بازمیگردد. مرز بازرگان یکی از دروازه‌های مهم صنعت گردشگری کشور ترکیه است. گردشگری که یکی از منابع مهم و مورد توجه درآمدزایی برای کشورها شده است این روزها به عنوان یک صنعت مورد توجه قرار می‌گیرد. ترکیه در این سال‌های اخیر با حذف نظامیان از پهنه سیاسی خود توانسته است برای اقتصاد خود برنامه‌ریزی صحیح و دقیقی داشته باشد.

طبق قانون صادرات و واردات هر مسافر، مجاز است ۸۰ دلار با استفاده از معافیت حقوق ورودی گمرک کالا وارد کند. البته دستورالعمل های ریز دیگری نیز وجود دارد که تشخیص آن با ماموران گمرک است مثلا می توان آن ۸۰ دلار را افزایش داد اگر به عنوان مصرف شخصی باشد و برای مصارف تجاری، قلمداد نشود

برخی افراد با استفاده از معافیتی که دارند می توانند این کالاها را بیاورند. البته مبحث تجارت چمدانی برای مصارف شخصی افراد نیست بلکه بخشی است که سازماندهی شده کار می شود و حتی تبلیغات و آگهی هایش را در روزنامه ها می بینیم. در واقع مجموعه هایی وجود دارند که حتی  هزینه های سفر افراد را نیز تامین می کنند تا کالایی که خودشان می خواهند را وارد کنند

شایان ذکر است صادرات زعفران و اغلب مواد غذایی مستلزم اخذ مجوز از موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران می باشد. همچنین گواهی بهداشت از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و گواهی های دیگر حسب مورد درخواست خریداران مانند گواهی قرنطینه دامی و گیاهی لازم است

شایان ذکر است زعفران در بسته بندی زیر 30 گرم با قیمت و حاشیه سود مناسب تری صادر می شود

این نوع صادرات در کشور ما بسیار دیرتر از سایر کشورها شروع گردیده و همین عامل یکی از دلایل رکود صادرات محسوب می گردد.علیرغم تذکر مکرر گی بخشنامه ها آنچنان که باید و شاید صادرات چمدانی جایگاه ویژه خود را پیدا نکرده است و همچنان موانع بسیاری بر سر این نوع صادرات وجود دارد.

بسیاری از کالاها از قبیل لوازم آرایشی، مصنوعات پتروشیمی، لوازم یدکی، گلیم، ظروف، اشیا پلاستیکی، لوازم برقی را می توان از این طریق صادر و باعث تشویق تولید کنندگان همچنین اشتغال گردد.

از سوی دیگر تجارت چمدانی علاوه بر تاثیرگذاری بر روی صادرات و تولید انگیزه ای قوی برای گردشگران برای مسافرت به ایران محسوب می آید.

یکی از مسایلی که کارشناسان آن را مانع توسعه تجارت چمدانی می دانند محدویت ارزی برای صادرات کالاست.

همه ما بخاطر داریم در سالهای گذشته که بهای بلیط هواپیما به طرز سرسام آوری بالا نرفته بود ونرخ ارز نیز مناسب بود همه هفته دهها هزار نفر از ایرانیان به دبی ترکیه هند هنگ کنک مالزی سفر می کردند و با چمدان های پر باز می گشتند.اغلب کالاهایی که این مسافران تاجر پیشه از خارج می آوردند کالاهایی نبود که مستقیما مورد نیاز خودشان باشد. انواع لوازمی که این افراد وارد می کردند به بوتیک ها و مغازه های لوکس فروشی سراسر کشور فروخته می شد.

کشور همسایه ما ترکیه سالهاست به اهمیت صنعت گردشگری پی برده و برای توسعه آن بسیاری از موانع از جمله عدم نیاز به اخذ ویزای توریستی برای اغلب کشورها برقرار کرده است.

تسهیلات در نظر گرفته شده برای توسعه صادرات چمدانی عبارت بودند از:

توریست ها و اتباع کشور های مستقل مشترک المنافع هنگام مسافرت به ایران اجازه دارند برابر مقدار ارزی که به سیستم بانکی کشور می فروشند کالای مجاز صادراتی همراه خود از کشور خارج کنند

افراد یاد شده تا سقف 1000 دلار بدون اظهار به سیستم بانکی کشور و دریافت اعلامیه ارزی میتوانند کالای مجاز صادراتی همراه خود به خارج ببرند

خروج کالای همراه مسافر برای مسافران این کشورها نیاز به ارایه کارت بازرگانی ندارد

  1. به مسافران ایرانی که عازم این کشورها هستند اجازه داده شده تا سقف500 دلار کالای مجاز صادراتی با خود خارج کنند
  2. مسافرین ورودی اعم از ایرانی یا غیر ایرانی می توانند علاوه بر اسباب مستمل همراه خود که از حقوق ورودی معاف است به شرط غیر تجاری بودن و متناسب با مدت زمان اقامت در سال یکبار کالای نو به ارزش 80 دلار را به شرط غیر تجاری بودن و نداشتن منوعیت شرعی و قانونی با معافیت  ترخیص  نمایند ، مازاد بر ارزش مذکور با رعایت شرایط و مقررات عنوان شده با پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی 2 برابر قابل ترخیص است.این معافیت شامل کالاهای حجیم از قبیل یخچال و یخچال فریزر-کولر گازی-جارو برقی-تلویزیون-لباسشویی-ظرفشویی-اجاق گاز-رادیو ضبط غیر پرتابل نمی گردد.
  3. توجه:اقلام مذکور باید به صورت هدیه، سوغات و یا شخصی بوده تا شامل احراز شرایط کالای همراه مسافر گردد به زبان ساده تر کالا برای فروش نباشد در غیر اینصورت از شمول قوانین مسافری خارج و تابع قوانین تجاری از جمله داشتن کارت بازرگانی ، مجوز ثبت سفارش وزارت بازرگانی و اخذ مجوز از سایر وزارت خانه هاو سازمان ها بستگی به نوع کالا خواهد گردید به منظور آگاهی شما مسافرین گرامی یک مثال جهت محاسبه حقوق ورودی کالای همراه مسافر اعلام می گردد:
  4. 1:بر اساس مقررات صادرات و واردات سال1394میزان حقوق ورودی برای پوشاک به میزان 75درصد ارزش تعیین گردیده که با عنایت به ماده 138آئین نامه اجرایی قانون امور گمرکی در خصوص کالای مازاد بر معافیتبا احتساب سود مضاعف خواهد بود(146%برای مسافر خواهد بود)
  5. 2:هزینه هایی که بابت اضافه بار از مسافرین توسط شرکت حمل و نقل هوایی دریافت می شود هچگونه ارتباطی با حقوق ورودی گمرکی دارد و این شرکت هابا توجه به شرایط خود تا 25-20 و 30 کیلوگرم دارای معافیت وزنی هستند اما ملاک ارزیابی در گمرک ارزش کالا است . مقوله اضافه بار پرداختی در کشور مبدا با اعمال مقررات گمرکی در کشور مقصد متفاوت است .
  6. 3:در خصوص ارز همراه مسافر با عنایت به بند 10-5  و11-5 مجموعه مقررات ارزی ورود وخروج ارز به میزان پنج هزار دلار یا معادل آن به سایر ارزها برای هر مسافر مجاز خواهد بود،ورود بیش از مبلغ مذکور مستلزم تنظیم اظهار نامه ارزی در بدو ورود نزد بانک ملی(پیش از گیت گذرنامه ) باید صورت پذیرد ،در زمان خروج نیز برای ارز بیش از پنج هزار دلار نیز منوط به ارائه اظهار نامه ارزی ویا اعلامیه بانک مربوط توسط مسافر خواهد بود.
  7. 4:ورود ارز خارجی به کشور به هر میزان مجاز است . چنانچه مسافر بخواهد مقداری از آن را با خود خارج نماید لازم است در بدو ورود با مراجعه به بانک قبل از گیت بازرسی گذرنامه  ، اظهارنامه ورود ارز تنظیم نماید ، ورود پول ایرانی به میزان 5 میلیون ریال برای هر فرد مجاز است .
  8. 5:ورود زیور آلات طلای همراه با مسافرین از قبیل گردنبند ، دستبند ، گوشواره ، انگشتر ،النگو ،ساعت وغیره در حد متعارف وبرای مصارف شخصی بصورت واحد از هرکدام یک عدد ودر مورد گوشواره یک جفت والنگوو شش عدد مجاز بوده ومازاد بر آن منوط به کسب اجازه  قبلی از بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود.
  9. 6:خروج زیورآلات شخصی همراه مسافر تا میزان یکصدو پنجاه گرم از انواع مصنوعات طلا مجاز خواهد،چنانچه زیورآلات مورد بحث مزین به سنگهای گرانبها از قبیل الماس ، زمرد وبرلیان باشد نبایستی وزن نگین مصوب به آنها از اجزاری قیراط (کمتر از یک قیراط )تجاوز نماید.
  10. 7:چنانچه مسافر به دلایل مختلف نتوانست کالای همراه خود را وارد نماید ازیک ماه قبل از سفر می تواند آنرا بارنامه و تا یک ماه بعد از ورود می تواند آنرا با در دست داشتن گذرنامه ، اسناد حمل ، قبض انبار و انجامتشریفات گمرکی ترخیص نماید. فرستنده و گیرنده در بارنامه باید به نام خود مسافر باشد.
  11. 8:هموطنان مقیم خارج از کشور چنانچه ترک اقامت نموده و قصد مراجعه به کشور را داشته باشند می توانند لوازم خانه و اشیا شخصی خود را به شرطی که حداقل مدت یکسال خارج از کشور بوده ، به شرطی که از یک ماه قبل تا 9 ماه بعد از ورود به کشور برسد با رعایت مقررات و معافیت ترخیص نمایند مشروط به اینکه ظرف مدت 5 سال قبل از چنین معافیتی استفاده نکرده باشند.
  12. 9:کارکنان دولت که برای انجام ماموریت یکساله و بیشتر به خارج اعزام می شوند چنانچه قبل از پایان ماموریت و توقف یکساله از خارج احضار شوند مشمول شرط توقف یکساله نخواهند بود . اتومبیل شخصی ، موتور سیکلت و قایق مشمول معافیت این مقررات نمی باشد.
  13. 10:هموطنان مقیم خارج از کشور نمی توانند هدیه و سوغات و وسایل برای اقوام و بستگان داخل کشور بارنامه وبه گمرک ارسال نمایند.این قبیل کالاها قابل ترخیص نمی باشد و باید از طریق پست ارسال و تشریفات ارزیابی آن توسط گمرک امانات پستی صورت می پذیرد.
  14. 11:ورود دارو فقط در حد مصرف شخصی و کم قابل ترخیص است. بیشتر ازان مشمول اخذ مجوزهای قانونی از قبیل وزارت بهداشت….بعلاوه حقوق ورودی می گردد.
  15. 12:ورود سیگار برای هر نفر مسافر به میزان یک باکس معادل 200 نخ یا 50 عدد سیگار برگ مجاز می باشد. همچنین میزان مجاز تنباکو برای هر مسافر 250 گرم است.
  16. 13:ورود حیوانات و پرندگان اهلی و غیر آنها منوط به ارائه گواهی بهداشت از کشور مبداء و تاییدیه سازمان دامپزشکی است.(قرنطینه حیوانی)
  17. 14:ورود حیوانات و پرندگان وحشی و غیره منوط به ارائه گواهی از سازمان های مرتبط با کشور مبداء ، گواهی بهداشت و تاییدیه سازمان حفاظت محیط زیست ایران خواهد بود.
  18. 15:ورود و ترخیص گل و نهال و … منوط به اخذ مجوز قرنطینه نباتی خواهد بود.
  19. 16:ورود و ترخیص اقلام مخابراتی مثل تلفن بی سیم و غیره منوط به اخذ مجوز از وزارت ارتباطات و فن آوری اطلاعات خواهد بود.
  20. 17:ورود پرنده های کنترلی (از جمله هلی کوپتر وکواد کوپترها و…)مشمول اخذ مجوز قانونی می باشد وهموطنان توصیه می گردد این قبیل اسباب بازی ها را از داخل کشور تهیه گردد.

 

 

امیدواریم این مقاله ارائه شد در رابطه با تجارت چمدانی توسط “موسسه صفر تا صد ” برای شما مفید بوده باشد. در صورت داشتن هر گونه سوال میتوانید پس از مراجعه به وبسایت موسسه, از طریق فرم تماس با ما و یا در قسمت نظرات مرتبط با هر پکیچ آموزشی آن را مطرح نمایید.کارشناسان این موسسه در کوتاه ترین زمان پاسخ شما را خواهند داد.

با آرزوی موفقیت

www.0ta100.net

برچسب های مرتبط

واردات پرسود از دبی ، صادرات زعفران به ترکیه ، بردن زعفران به ترکیه ، تجارت چمدانی ترکیه ، تجارت چمدانی زعفران ، قاچاق زعفران به ترکیه ، سود صادرات زعفران به ترکیه ، صادرات زعفران به گرجستان ، صادرات چمدانی زعفران به ترکیه ، تجارت زعفران ،

شرایط واردات دارو

شرایط ورود دارو

ورود هر نوع دارو از خارج از کشور توسط بخش خصوصی و یا دولتی و ترخیص آن ازگمرکات کشور و عرضه و فروش آنها در داخل کشور مستلزم اجازه قبلی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و اخذ مجوزهای لازم است.
ورود هر نوع دارو مطابق فهرست اعلام شده از سوی اداره کل نظارت بر امور دارو پس از انجام مراحل ثبت و و اخذ رأی از کمیسیون قانونی مجاز می باشد.

شرایط وارد کننده دارو

1- هر شخصیت حقوقی می تواند پس از اخذ موافقت اصولی جهت واردات داروی ساخته شده از اداره کل نظارت بر امور دارو و با رعایت ضوابط ثبت و ورود دارو، اقدام نماید.
2- وارد کننده می باید در قالب شرکت اساسنامه و روزنامه رسمی آن شرکت با ذکر موضوع واردات داروی ساخته شده را به اداره کل نظارت بر امور دارو ارائه نماید.
3- شرکت وارد کننده باید بتواند نمایندگی انحصاری کارخانه یا کارخانجات معتبر و مشخصی را ارائه نموده و یا اجازه فروش انحصاری محصولات دارویی آن کارخانه را در ایران داشته باشد.
4- شرکت وارد کننده می باید یک نفر دکتر داروساز واجد شرایط را به عنوان مسئول فنی معرفی نماید.
5- شرکت وارد کننده پس از اخذ موافقت اصولی می تواند نسبت به معرفی داروی مورد نظر مطابق فهرست داروهای ایران با ذکر مشخصات دارو (نام ژنریک – نام تجارتی – شکل و دوز دارویی- نام کمپانی سازنده – نام کمپانی دارنده پروانه ساخت محصول و کشور مبداء) اقدام نماید.
6-شرکت وارد کننده می باید مدارک ثبت را (بشرح آتی) پس از تأیید درخواست واردات دارو یا داروهای مورد نظر به اداره کل نظارت بر امور دارو ارائه نماید.
7-شرکت وارد کننده می تواند با یکی از شرکتهای پخش سراسری قرارداد پخش منعقد یا نسبت به توزیع داروهای خود مطابق ضوابط ابلاغی اقدام نماید.
8- شرکت وارد کننده جهت معرفی و تبلیغات در مورد داروهای وارداتی خود ملزم به رعایت ضوابط مربوطه خواهد بود.

ضوابط ثبت و ورود دارو توسط شرکتهای وارد کننده دارو (بخش خصوصی)

مدارک مورد نیاز به منظور ثبت و ورود دارو (به زبان انگلیسی و تایپ شده) به شرح ذیل می باشد:
1- اصل برگ نمایندگی انحصاری از کمپانی سازنده یا اجازه فروش انحصاری محصولات داروئی آن کمپانی در کشور ایران.
2- اصل گواهی (Certificate of a pharmaceutical product) CPP صادره از مرجع قانونی داروئی کشور مبداء (Drug Regulatory Authority) با تائید سفارت جمهوری اسلامی ایران در آن کشور.
CPP می باید طبق ساختار پیشنهادی از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO)حاوی اطلاعات کاملی در خصوص نام ژنریک ، نام تجارتی، شکل و دوز داروئی، فرمولاسیون کامل، ثبت و فروش در مبدأ، نام و آدرس کارخانه سازنده، شماره و تاریخ پروانه ساخت، نام کارخانه دارنده پروانه ساخت، نام کشور مبدأ، وضعیت کارخانه سازنده از لحاظ رعایت اصول GMP و ترجیحاً همراه با summary of product characteristics باشد.
3- اصل فهرست کشورهای خریدار محصول که در آن اطلاعاتی از جمله: نام ژنریک ، شکل و دوز دارویی، نام کشورهای خریدار محصول ، نام تجارتی به فروش رسیده در آن کشورها، شماره ثبت در آن کشورها، تاریخ ثبت در آن کشورها، تاریخ شروع مصرف، تاریخ قطع مصرف (در صورت قطع مصرف) دقیقاً ذکر شده و به تأئید مرجع قانونی داروئی کشور مبدأ (D.R.A) و یا کشور خریدار رسیده باشد.
4- فهرست شعب کارخانه سازنده با ذکر آدرس دقیق هر یک از آنها.
5- نمونه به تعداد کافی جهت ارائه به آزمایشگاه کنترل دارو به همراه برگ آنالیز، پرونده لازم و استانداردهای مربوطه (طبق راهنمای پیوست)و ارائه پاسخ قابل قبول آزمایشگاه کنترل دارو.
6- فرم تکمیل شده تقاضای واردات دارو توسط کارخانه سازنده (Drug Importing application form)

7- ارائه DMF (Drug Master File)
8- فرم تکمیل شده قیمت دارو توسط شرکت واردکننده دارو در 2 نسخه  با تائید مدیر عامل شرکت وارد کننده
9- فرم ارزیابی پرونده داروهای وارداتی که توسط مسئول فنی شرکت وارد کننده به دقت تکمیل و مورد تائید قرار گرفته باشد.
10- در صورت لزوم ، بازدید GMP از کارخانه سازنده محصول انجام خواهد پذیرفت.
پس از ارسال و بررسی مدارک فوق و عنداللزوم ارسال نمونه به آزمایشگاه و دریافت پاسخ قابل قبول از آزمایشگاه کنترل دارو، چنانچه موارد ذیل رعایت شده باشد مراتب به کمیسیون قانونی ارجاع می گردد:
الف – داروی مورد نظر با همان نام تجارتی و از همان کارخانه ای قابل قبول است که در کشور مبداء به فروش رسیده و سابقه مصرف داشته باشد.
ب- داروی مورد نظر با همان نام تجارتی در کشورهای دیگر علاوه بر کشور مبداء نیز به فروش رسیده و مصرف گردد.
ج- شرکتهای خصوصی مجاز به واردات محصولات Brand می باشند.
د- ثبت دارو میباید از منابع معتبر در کشورهای عضو اروپای متحد ، ایالات متحده آمریکا، کانادا، سوئیس، استرالیا و ژاپن انجام پذیرد.
تبصره:
در صورتیکه پیشنهاد ثبت خارج از موارد مندرج در بند «ج» و «د» صورت پذیرد، با ارائه کلیه مدارک ذیل موضوع قابل بررسی خواهد بود:
1- ارائه گواهی GMP از مرجع داروئی کشور مبدأ و تائید GMP سازنده از سوی اداره کل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر
2- ارائه تائیدیه های مراکز معتبر بین المللی (نظیر FDA، TGA، EMEA و…)
3- صادرات داروی مورد نظر به کشورهای مندرج در بند «د»
پس از بررسی مدارک فوق و تائید کمیسیون قانونی موضوع به شرکت وارد کننده اعلام خواهد شد. در این مرحله لازم است شرکت وارد کننده نسبت به پرداخت هزینه ثبت بر اساس قانون اقدام نموده و متعاقب آن شماره (Iran Registration code) IRC اعلام خواهد شد. پس از آن ارائه پروفرم طبق ضوابط مربوطه (که شرح آن در ادامه آمده است) از سوی شرکت واردکننده بلامانع خواهد بود.
تذکر 1: ترجمه فارسی بروشور و بسته بندی با تائید یکی از اعضای هیأت علمی دانشکده های داروسازی و مسئول فنی شرکت وارد کننده می باید به اداره کل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر ارائه گردد. هر گونه مسئولیت در خصوص مندرجات بروشور ترجمه شده و بسته بندی بر عهده شرکت وارد کننده می باشد.
تذکر2: درج شماره IRC بر روی بسته بندی دارو به همراه ارائه بروشور و بسته بندی فارسی و انگلیسی هنگام واردات دارو الزامی است.

ضوابط بررسی پروفرم

1- نام ژنریک – نام تجارتی – شکل و دوزاژ دارو می باید در پروفرم درج شده و مطابق فهرست داروهای ایران و DMF تائید شده ، باشد.
2- نام و آدرس دقیق کارخانه سازنده و کشور مبداء در پروفرم ذکر شده و با مدارک ارسالی مطابقت داشته باشد.
3- دارو با همان شکل و دوز دارویی از همان منبع می باید پاسخ آزمایشگاه کنترل دارو را دارا باشد.
4- نوع بسته بندی دارو در پروفرم ذکر شده و با DMF مربوطه مطابقت نماید.
5- Shelf life محصول دقیقاً ذکر شده و محصول مورد نظر از Shelf life مناسبی در زمان حمل برخوردار باشد (حداقل مدت Shelf life بعد از حمل باقی مانده باشد.)
6- پس از بررسی کیفی از سوی مسئول فنی شرکت در ظهر سه نسخه از پروفرم ارسالی، صحت مندرجات پروفرم با مهر و امضاء مسئول فنی شرکت می باید تائید شده باشد.
7- تصویر فیش پرداخت هزینه ثبت دارو با تائید امور مالی معاونت غذا و دارو.

ضوابط بررسی فاکتور و صدور مجوز ترخیص

کلیه شرکتهای وارد کننده به شرط رعایت موارد ذیل می توانند نسبت به ارائه فاکتور جهت ترخیص داروی وارداتی اقدام نمایند.
1- فاکتور دارویی که ثبت سفارش و پروفرم آن قبلاً از سوی اداره کل نظارت بر امور دارو پذیرفته شده، قابل قبول می باشد. بدیهی است چنانچه کالا بدون انتقال ارز وارد شده باشد می باید قبلاً به اطلاع اداره کل نظارت بر امور دارو رسیده باشد و در غیر اینصورت مسئولیت بر عهده وارد کننده خواهد بود.
2- ارائه فاکتور در 3 نسخه که صحت کلیه مندرجات آن به تأیید مسئول فنی شرکت وارد کننده دارو رسیده باشد.
3- ارائه اصل نسخه متقاضی پروفرم مربوطه
4- مشخصات پروفرم (شماره و تاریخ پروفرم) دقیقاً در فاکتور قید شده باشد.
5- در فاکتور نام تجارتی ، نام ژنریک، دوز دارو، شکل داروئی، نام کمپانی سازنده محصول و کشور مبداء دقیقاً ذکر گردیده و با مندرجات پروفرم مربوطه و DMF مطابقت نماید.
6- شماره سری ساخت محموله وارداتی و نیمه عمر قفسه ای (Shelf life) قابل قبول دقیقاً در فاکتور ذکر شده باشد (حداقل در هنگام حمل دارو دو سوم مدت Shelf life باقی مانده باشد ) و در صورت عدم درج این موارد در فاکتور ارائه packing list حاوی اطلاعات مذکور الزامی است (در packing list شماره و تاریخ فاکتور می باید دقیقاً ذکر گردد).
7- ارائه اصل گواهی برگ آنالیز مبداء از سوی کمپانی سازنده جهت کلیه سری ساختهای ارسالی طبق فاکتور و یا packing list حاوی مشخصات و اطلاعات لازم

8- چنانچه در فرمولاسیون محصول طبق DMF موادی به کار رفته که نیاز به اطمینان از عدم آلودگی به BSE/TSE (مانند منیزیم استئارات، ژلاتین ، پلی سوربات 80 و…) باشد، تکمیل فرم شماره 6 در خصوص تائیدکتبی سلامت محصول طبق آخرین دستورالعمل‌های ابلاغی از سوی اداره کل نظارت بر امور دارو توسط مسئول فنی شرکت وارد کننده الزامی است.
9-پس از صدور مجوز ترخیص داروهای بیولوژیک با توجه به رعایت کلیه موارد فوق الذکر توزیع منوط به ارائه مدارک مورد نیاز و رعایت ضوابط مربوطه طبق آخرین دستورالعمل های ابلاغی ، خواهد بود.

ضوابط مربوط به مسئولیت فنی شرکتهای وارد کننده دارو

1- کلیه شرکتهای وارد کننده باید دارای مسئول فنی داروساز واجد شرایط باشند.
2- مسئول فنی دکتر داروساز است که توسط مدیر عامل شرکت به اداره کل نظارت بر امور دارو معرفی و پس از تائید کمیسیون قانونی تشخیص (صلاحیت ساخت و ورود دارو و مواد بیولوژیک) موضوع ماده 20 اصلاحی قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی آشامیدنی، پروانه مسئولیت فنی برای وی صادر گردد.
3- شرایط احراز صلاحیت مسئول فنی:
الف – تابعیت ایران
ب – عدم سوء پیشینه کیفری
ج – پروانه دائم داروسازی
د- دارا بودن اطلاعات علمی لازم در خصوص وظایف فنی مربوط که به تأیید اداره کل نظارت بر امور دارو رسیده باشد.
ه – نداشتن اشتغال موظف در سایر پست ها و مشاغل در ساعات پذیرش مسئول فنی
4- شرح وظایف مسئول فنی:
الف – بررسی و تائید مفاد کلیه مدارک ارسالی جهت ثبت و واردات بر اساس ضوابط
ب- هر گونه تغییر و اصلاح در مفاد مدارک ارسالی جهت ثبت و واردات باید توسط مسئول فنی پیگیری و نتیجه به اداره کل نظارت بر امور دارو اعلام گردد.
ج- ارائه و تائید گواهی های مورد نیاز وزارت بهداشت برحسب ضرورت
د- با توجه به اینکه مسئولیت پیشبرد اجرایی اصلاحات درخواستی در رفع نواقص به عهده شرکت وارد کننده میباشد مسئول فنی باید اقدامات اصلاحی و برنامه زمان بندی جهت رفع نواقص را در مهلت مقرر به اطلاع مدیر عامل و اداره کل نظارت بر امور دارو برساند.
ه- اعمال نظارت بر اجرای ضوابط سفارش دارو به گونه ای که کیفیت دارو و بسته بندی مورد سفارش طبق مشخصات پذیرفته شده در DMFبوده و کلیه موازین، آئین نامه ها و ضوابط وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی رعایت شده باشد.
و- مسئول فنی باید با اصول (Good storage practice) GSP و (practice Good distribution) GDP در نگهداری و توزیع دارو آشنایی کامل داشته که از آن جمله عبارتند از:
– بررسی و اطلاع از شرایط حمل و نقل و بسته بندی دارو
– نظارت و بررسی شرایط رطوبت و حرارت هوا در انبار
– نظارت و بررسی سیستم ایمنی در انبار
– نظارت بر اعمال روش های صحیح انبارداری و آموزش لازم به پرسنل
– نظارت بر سیستم Recall برای جمع آوری احتمالی داروهای توزیع شده و احتمالاٌ مرجوعی و معیوب و در صورت لزوم ارائه گزارش به اداره کل نظارت بر امور دارو
-نگهداری نمونه های داروهای وارداتی از هر سری ساخت به تعداد کافی برای 3 سری آزمایش کامل و زمان نگهداری تا یکسال بعد از انقضاء تاریخ مصرف دارو خواهد بود.
– اطلاع رسانی به دست اندرکاران حرف مختلف پزشکی براساس ضوابط مربوطه
– علاوه بر بایگانی کل که شرکت ، مسئول ایجاد آن است مسئول فنی موظف است مدارک زیر را نگهداری نماید:
1 ) مدارک لازم برای اثبات اعمال نظارت های مربوطه
2 ) مدارک رسیدکی به شکایات ، پیگیری ، ارجاع موارد به واحدهای مربوطه و نتایج اقدامات انجام شده
3 ) بخشنامه های جاری وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی
4 ) آمار واردات هر سال و ضایعات

* تخلفات:

هرگونه تخلف در انجام وظایف مسئول فنی توسط کارشناسان اداره کل نظارت بر امور دارو مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته و نتایج کتباً به مسئول فنی ابلاغ می شود و درصورت عدم ارائه دلائل قابل قبول از سوی مسئول فنی ، موضوع جهت بررسی و اعلام نظر به کمیسیون قانونی تشخیص (صلاحیت ساخت و ورود دارو) موضوع ماده 20 مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی ارجاع می گردد.

ضوابط ورود دارو توسط شرکت های وارد کننده دولتی

مدارک مورد نیاز به منظور واردات داروهایی که از سوی اداره کل نظارت بر امور دارو به شرکتهای وارد کننده اعلام می گردد (داروهای برنامه ای) (به زبان انگلیسی و تایپ شده) بشرح زیر می باشد:
1) اصل گواهی (Certificate of a pharmaceutical product)CPP صادره از مرجع قانونی داروئی کشور مبدأ (Drug Regulatory Authority) با تأئید سفارت جمهوری اسلامی ایران.
CPP می باید طبق ساختار پیشنهادی از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) (پیوست شماره1) حاوی اطلاعات کاملی درخصوص نام ژنریک، نام تجارتی ، شکل و دوز داروئی، فرمولاسیون کامل، ثبت و فروش در مبدأ ، نام و آدرس کارخانه سازنده ، شماره و تاریخ پروانه ساخت ، نام کارخانه دارنده پروانه ساخت ، نام کشور مبدأ ، وضعیت کارخانه سازنده از لحاظ رعایت اصول GMP و ترجیحاً همراه با Summary of product characteristics باشد.
2) اصل فهرست کشورهای خریدار محصول که در آن اطلاعاتی از جمله: نام ژنریک ، شکل داروئی ، دوز داروئی، نام کشورهای خریدار محصول، نام تجارتی به فروش رسیده در آن کشورها، شماره ثبت در آن کشورها، تاریخ ثبت در آن کشورها، تاریخ شروع مصرف، تاریخ قطع مصرف (درصورت قطع مصرف) دقیقاً ذکر شده باشد با تأئید مرجع قانونی داروئی کشور مبدأ (D.R.A) و یا کشور خریدار.
3) شعب کارخانه سازنده با ذکر آدرس دقیق هر یک از آنها.
4) نمونه به تعداد کافی جهت ارائه به آزمایشگاه کنترل دارو به همراه برگ آنالیز، پرونده لازم و استانداردهای مربوطه (طبق راهنمای پیوست) و ارائه پاسخ قابل قبول آزمایشگاه کنترل دارو.
5) تکمیل و ارائه Drug Importing Application Form توسط شرکت سازنده که به تأئید مسئول واحد Quality Assurance کارخانه سازنده رسیده باشد

6) فرم ارزیابی پرونده داروهای وارداتی که توسط مسئول فنی شرکت وارد کننده به دقت تکمیل و مورد تأیید قرار گرفته باشد.
7) ارائه DMF (Drug Master File) در صورت لزوم
8 ) بازدید GMP در صورت لزوم از کارخانه سازنده محصول انجام خواهد پذیرفت.
* تذکر: ترجمه فارسی بروشور و بسته بندی با تأئید یکی از اعضای هیأت علمی دانشکده های داروسازی و مسئول فنی شرکت وارد کننده می باید به اداره کل نظارت بر امور دارو و مواد مخدر ارائه گردد. هرگونه مسئولیت درخصوص مندرجات بروشور ترجمه شده و بسته بندی بر عهده شرکت وارد کننده می باشد ضمناً ارائه بروشور بسته بندی فارسی و انگلیسی هنگام واردات دارو الزامی است.

آموزش مرحله به مرحله واردات کالا

ما در این مقاله سعی خواهیم کرد نحوه واردات کالا را به صورت مختصر و البته به صورت مفید و گام به گام به خوانندگان عزیز آموزش دهیم.

گام اول: با مقررات واصطلاحات بازرگانی آشنا شوید.

عدم آشنایی با مقررات و کلمات مخفف بازرگانی باعث مشکلات فراوان در انجام خرید و فروش اینترنتی می شود. چون در گرفتن و فرستادن ایمیل معمولا از کلمات اختصاری استفاده می شود. از جمله این کلمات کلمات و اختصارات موجود در ایکنوترمز می باشد.

این اختصارات شامل شرایط پرداخت، و چگونگی حمل کالا می باشد. مثلا مخفف FOB که مخفف شده Free On Board می باشد و در ادامه آن اسم بندر مبدا آورده می شود مثل FOB Port Klang و به معنی تحویل کالا بر روی کشتی می باشد و هزینه حمل و نقل،‌ بیمه و … از بندر مبدا تا بندر مقصد بر عهده خریدار می باشد.

مخفف CFR که مخفف شده Cost and freight می باشد و در ادامه آن اسم بندر مقصد آورده می شود مثل: CFR Bandar Abbas و به معنی تحویل کالا در بندر مقصد میباشد و کلیه هزینه های باربری و آسیب های احتمالی در هنگام حمل و نقل بر عهده فروشنده خواهد بود.

قیمت ها برای شرایط مختلف فرق می کند مثلا همیشه قیمت FOB از قیمت CFR ارزان تر است چون قیمت CFR هزینه حمل و نقل را نیز در بر خواهد داشت.

می توانید از فرهنگ لغات و نرم افزارهایی که در این زمینه موجود است نیز استفاده کنید. بعضی از این نرم افزارها افزونه هایی جداگانه برای ترجمه عبارات و اصطلاحات تجارت دارند که می توان به دیکشنری بابیلون و افزونه هایی که در این رابطه داراست همچون  Shipping terms و contry data coads اشاره کرد.

در اینجا تعدادی از اصطلاحات و اختصارات معمول بازرگانی اینکوترمز را ذکر خواهم کرد :

اینکوترمز ۲۰۰۰ شامل ۱۳ اصطلاح می‌باشد که در ادامه خواهد آمد.

هدف اصلی اینکوترمز تفکیک دقیق هزینه ها و مسئولیتها بین دو طرف قرارداد یعنی فروشنده و خریدار میباشد. ترتیب تقدم این اصطلاحات نیز بر اساس همین هدف کلی میباشد. اولین اصطلاح EXW است که در آن فروشنده کمترین هزینه و کمترین مسئولیت را بعهده دارد و کالا را در محل خود به خریدار تحویل میدهد. برعکس در آخرین اصطلاح که DDP میباشد، فروشنده بیشترین هزینه و بیشترین مسئولیت را بر عهده دارد و کالا را در محل خریدار به او تحویل می‌نماید. قابل ذکر است تمام هزینه های مربوطه در این قیمتها منظور خواهد شد.

EXW مخفف EX WORKS به معنی تحویل در محل کارخانه

FCA مخفف FREE CARRIER به معنی تحویل به حمل کننده

FAS مخفف FREE ALONGSIDE SHIP به معنی تحویل در کنار کشتی

FOB مخفف FREE ON BOARD به معنی تحویل روی کشتی

CFR مخفف COST AND FREIGHT به معنی هزینه و کرایه حمل

CIF مخفف COST, INSURANCE AND FREIGHT به معنی هزینه، بیمه و کرایه حمل

CPT مخفف CARRIAGE PAID TO به معنی کرایه حمل پرداخت شده تا …

CIP مخفف CARRIAGE AND INSURANCE PAID TO به معنی کرایه حمل و بیمه پرداخت شده

DAF مخفف DELIVERED AT FRONTIER به معنی تحویل در مرز

DES مخفف DELIVERY EX SHIP به معنی تحویل در کشتی

DEQ مخفف DELIVERY EX QUAI به معنی تحویل در اسکله

DDU مخفف DELIVERED DUTY UNPAID به معنی حقوق و عوارض گمرکی پرداخت نشده

DDP مخفف DELIVERED DUTY PAID به معنی حقوق و عوارض گمرکی پرداخت شده

در متن اصلی اینکو ترمز در مورد هر یک از اصطلاحات، همه مسئولیتها و هزینه های خریدار و فروشنده بصورت تفکیک شده ذکر گردیده. همچنین اسناد و مدارک مورد نیاز جهت هر یک از اصطلاحات قید شده است.

گام دوم : زمینه کاری خود را شناسایی کنید

۱- اگر برای شرکتهای تولیدی خرید و فروش می‌کنید حتما نیاز های خود را با مدیر تولید شرکت خود در میان بگذارید، او بهترین شخصی است که می توان از او اطلاعات گرفت.

۲- اگر در کار تجارت و بازرگانی هستید و سر رشته ای در زمینه تولید ندارید، اطلاعات فنی لازم را از مشتریان خود طلب کنید.

۳- در صورتی که به دنبال زمینه کاری جدیدی هستید و اطلاعات مورد نیاز از این دو طریق قابل دسترسی نیست، به اینترنت، کتابخانه‌ها و یا مجلات خارجی رجوع کنید و سعی کنید اطلاعات لازم را در آنجا بیابید.

گام سوم :روش شروع معامله

دانستن زبان انگلیسی کلید ورود به دنیای تجارت خارجی است. هر تاجر خارجی، در هر جایی از دنیا که باشد به این زبان آشنایی دارد و شما به راحتی می‌توانید با زبان انگلیسی با او ارتباط برقرار کنید و مکاتبات و معاملات خود را انجام دهید.

مسلما قبل از اینکه بخواهید با کسی وارد معامله شوید باید اول او را بشناسید. البته منظور از این شناخت شناخت شخصی نیست بلکه منظور شناخت از نوع کار و تجارتی است که انجام می‌دهد. اطمینان از شخص در مراحل بعدی تجارت کم کم بدست می‌آید.

بعد از اینکه شرکت و یا بازرگانی را که در زمینه کاری شما فعالیت می‌کند شناختید باید با او باب مکاتبه را باز کنید. پس باید یک نامه، ایمیل و یا فاکس برای او ارسال کنید ( ارتباط کتبی همیشه بهتر از ارتباطات شفاهی است زیرا می‌توان آنرا جهت سوابق بایگانی نمود و بعدا بعنوان سند استفاده نمود ).

شاید بد نباشد که روش نامه نگاری بازرگانی را نیز قید کنیم پس در این قسمت قسمتهای مختلف یک نامه بازرگانی را باهم بررسی می‌کنیم :

بالای نامه سمت راست آدرس شرکت خود را می نویسید.

کمی پایین‌تر در سمت چپ با فونت درشت تر اسم شرکت خودتان را وارد می‌کنید.

در زیر آن تاریخ

در زیر تاریخ نام و آدرس گیرنده نامه.

سطر اول متن نامه به احترامات اختصاص دارد جملاتی مثل:‌ Dear Sir, Dear Madam, Dear Sirs, Dear Mr James, Dear Ms. Jane و …

بعد از آن متن نامه می آید که باید بصورت رسا و همچنین تا حد امکان خلاصه شده باشد.

در پایان احترامات می‌آید. جملاتی مثل: Sincerely yours, Thank you, Best regards, و شبیه اینها در این قسمت نامه جای دارد.

آخر از همه محل امضا می‌باشد که سطر اول آن نام و نام خانوادگی و سطر دوم آن تایتل و رتبه کاری خود را می‌نویسید.

متن یک نامه تجاری بسته به موقعیت کاری با طرف دوم متفاوت است، مثلا نامه‌ای که برای اولین بار برای شخصی می فرستید با نامه های بعدی شما از نظر متن تفاوت خواهند داشت.

بعنوان مثال نامه ای که برای اولین بار می‌نویسید بسیار رسمی و خشک خواهد بود اما در مکاتبات بعدی لحن شما باید اندکی صمیمانه شود.

برای اولین نامه که برای فروشنده می فرستید باید چند چیز مهم را در نظر بگیرید:

۱- در ابتدای نامه بگوئید که اطلاعات مربوط به فروشنده را از کجا بدست آورده اید، این باعث می شود که فروشنده بداند اطلاعات شما در باره او در چه حدی است، و اگر اطلاعات اضافی مورد نیاز بود در اختیارتان قرار می‌دهد.

۲- معرفی خودتان: در این قسمت خودتان (شرکتتان) را بصورت خلاصه و اجمالی معرفی کنید، زمینه‌های کاری، اقلام مصرفی، اقلام تولیدی، اندازه شرکت، تعداد کارمندان، میزان مصرف سالیانه و … می توانند اطلاعات خوبی به فروشنده کالا بدهند، همیشه در نظر داشته باشید که اگر فروشنده بپذیرد که با یک شرکت معتبر و بزرگ طرف معامله است، آینده کاری خوبی را می‌توان با او در نظر گرفت، مخصوصا اگر خریدتان کلی و در مقادیر بالا باشد می‌توانید انتظار تخفیف خوبی را از فروشنده داشته باشید.

۳- inquiry یا استعلام قیمت: در مرحله بعدی باید اطلاعات کافی راجع به محصول ارائه شده توسط فروشنده را جمع آوری کنید، گرفتن قیمت، نمونه،‌ کاتالوگ، اطلاعات فنی، طریقه حمل و نقل، زمان تحویل کالا و … قسمتهای اصلی استعلام را شامل می‌شوند.

۴- از شخص فروشنده اطلاعات کسب کنید، نام او، و روشهای تماس با او را در خواست کنید،‌ آدرس و اطلاعات محل کار او، کارخانه و … را کسب نمائید و شماره موبایل او را جهت تماس راحت تر از او بخواهید.

۵- قسمت بعدی نامه می‌تواند به آینده معاملات مربوط شود، در این قسمت به فروشنده وعده بدهید که در صورتی که شرایط خوبی را برای شما فراهم کند حتما در آینده خریدهای بیشتری از او خواهید داشت، وعده قراردادهای کلان تر و معاملات بهتر را بدهید و سعی کنید شرکت مورد خطاب را با احترام زیاد مورد خطاب قرار دهید.

۶- در این قسمت آرزوی آینده بهتر روابط کاری را بیان نمائید.

البته تمامی این قسمتها در دل یک نامه رسمی جای می‌گیرند که در مطلب قبلی قسمتهای مختلف آن بیان گردید. فروشنده را با Dear Sir و یا Dear Madam خطاب کنید (در صورتی که با یک شرکت با مسئولیت محدود مکاتبه می کنید از Dear Sirs استفاده نمائید)

در نامه نگاری‌های بعدی باید فروشنده را بهتر بشناسید و شرایط کار با او را درک نمائید، باید تشخیص دهید آیا با تولید کننده در تماس هستید و یا طرف شما یک بازرگان است.

گام چهارم :دریافت پروفرما (Proforma Invoice) یا پیش فاکتور :

بعد از گرفتن قیمت و اطلاعات دیگر مورد نظر و احتمالا دریافت و تست نمونه کالا اگر قیمت و شرایط کالا مورد نظر و علاقه شما واقع شد در مر حله بعد باید از فروشنده درخواست پروفرما یا پیش فاکتور نمایید.

یک پیش فاکتور کامل باید شامل موارد زیر باشد :

مشخصات کامل فروشنده (همراه با آدرس، شماره تلفن و فاکس)
مشخصات کامل خریدار (همراه با آدرس، شماره تلفن و فاکس)
مشخصات کامل کالا
قیمت واحد کالا – قیمت فوب FOB – مبلغ کرایه حمل
مقدار، وزن، تعداد و نوع بسته بندی کالا
نام کشور ذینفع (فروشنده) و نام کشور تولید کننده کالا
نام کشور مبدا حمل، محل بارگیری، وسیله حمل و مدت حمل
نام ارز مورد معامله و نحوه ژرداخت وجه کالا
نام مرز ورودی و گمرک مقصد
شماره و تاریخ صدور پروفرما و امضاء آن بهمراه تاریخ انقضاء
درج شماره استاندارد یکی از استاندارد های مورد قبول موسسه استاندارد ایران و اعلام انطباق کالا با استاندارد مذکور در مواردی که کالا مشمول فهرست استانداردهای وارداتی اعلام شده می‌باشد.
ارائه ترجمه رسمی پروفرماهای غیر از زبان فارسی و انگلیسی
ارائه کاتالوگ جهت ماشین آلات و بعضی از کالاهای مصرفی که مشخصات کالا در پروفرما گویا نباشد و بروشور و آنالیز برای بعضی کالاهای شیمیایی
اعلام فروشنده مبنی بر ارسال شماره سریال برخی لوازم خانگی بهمراه اسناد حمل
در مورد اجناسی که بصورت مستعمل وارد می‌شود باید کلمه مستعمل در پروفرما درج شود.

از این پیش فاکتور باید بعدا جهت ثبت سفارش جهت واردات کالا استفاده نمائید، بنابر این دقت کنید که پیش فاکتور دریافتی حتما شامل موارد فوق باشد.

همانطور که دیدید، پیش فاکتور قیمت نهایی کالا را شامل می‌شود و در صورتی که انتظار قیمت پایین تر و تخفیف بیشتر را از فروشنده دارید می توانید دوباره از او درخواست کنید.

گام پنجم : ثبت سفارش

و گام آخر ثبت سفارش کالا می باشد. در این مرحله شما با توجه به قوانین تجارت و گمرکی کشور اقدام به ثبت سفارش کالای مورد نظرتان می کنید. در آینده در مورد این مرحله بیشتر بحث خواهیم کرد.

واردات قدم به قدم

مراحل قدم به قدم برای واردات کالا
اگر شما یک واردکننده تازه کار هستید راهنمای  زیر می توان برای شما بسیار مقید باشد:

1-     آیا فروشنده و تولید کننده کالای مورد نظرتان را در خارج از کشور می شناسید؟ اگر اطلاعات آن را دارید اولین مرحله را طی کردید. در غیر این صورت باید فروشنده آن ابتدا مشخص گردد. 

2-     استعلام مشخصات فنی و قیمت کالا پس از شناسایی سازنده یا فروشنده

3-     دریافت نمونه کالا (توصیه می شود حتما” قبل از انجام واردات تجاری نمونه کالا دریافت و بررسی گردد).

4-     تصمیم گیری در رابطه با نوع ، مدل و تعداد کالای وارداتی که باتوجه به شرایط فروش در بازار داخلی، قیمت تمام شده کالا میزان تقاضا زمان فروش کالا و سایر آیتم های دیگر قابل محاسبه می باشد.

5-     دریافت پیش فاکتور ازفروشنده ( پروفرما اینویس ) با شرایط و مفاد دو جانبه و رعایت نکات لازم در آن

6-     داشتن اطلاعات کافی از تعرفه گمرکی و شرایط واردات کالای مزبور

7-     داشتن اطلاعات در مورد هزینه های مرتبط با واردات کالا از ابتدا تا پس از ترخیص جهت محاسبه قیمت تمام شده واقعی کالا و تصمصیم گیری نهایی

8-     محاسبه قیمت تمام شده واقعی کالا ( قیمت تمام شده کالا در انبار با احتساب کلیه هزینه های سربار مشمول)

9-     دریافت تخفیفات توافق نهایی بر سر قیمت کالا و ترم فروش با فروشنده

10- بررسی تامین بودجه واردات و تصمیم گیری نهایی جهت واردات

11- توافق بر سر شیوه پرداخت مبلغ کالا به فروشنده( ترم پرداخت)

12- توافق در زمان حمل کالا و شیوه حمل. ( ترم تحویل )

13- اطلاع دقیق از مجوزها و استانداردهای لازم برای واردات و توافق جهت اجرای استاندارها با فروشنده

14- چک کردن اسناد حمل مورد نیاز با فروشنده و دریافت تائیدیه از او جهت توانایی ارائه اسناد فوق

15- توافق جهت بازرسی کالا (بنا به ضرورت)

16- آیا کارت بازرگانی دارید؟ اگر بله تمامی اسناد شامل پروفرما و سایر اسناد دیگر می تواند به نام شما صادر گردد، ولی اگر کارت بازرگانی ندارید می بایست از  افراد  باتجربه در امر واردات کمک بگیرید.

17- انجام ثبت سفارش در وزارت بازرگانی قبل از هر گونه پرداخت متاسفانه برخی تجار که هنوز به سبک سنتی و غیر تخصصی کار می کنند ثبت سفارش را در آخرین مرحله حتی پس پرداخت کل وجه به فروشنده یا حتی پس از رسیدن کالا به گمرکات انجام می دهند(در پرداخت های نقدی T/T) که این عمل باعث بالا رفتن ریسک واردات میگردد، چراگه با توجه به قوانین شناور ممکن است در هر مقطع زمانی قوانین تغییر کرده  و وارد کننده مطلع نباشد و متضرر گردد. ولی چنانچه تاجر قبل از هر اقدامی ثبت سفارش کالا را انجام دهد از بسیاری از مشکلات آتی جلوگیری خواهد نمود.

18- دیافت ایران کد و مجوز اولیه استاندارد در صورت شمول

19- دریافت مجوزهای لازم دیگر جهت واردات  قبل از ورود کالا از سازمانها و ارگانهای ذیربط

20- انجام پبش پرداخت طی توافق قبلی چه به صورت T/T  یا L/C یا D/P یا سایر ترمها

21- پیگیری و رصد تولید صحیح و به موقع کالا

22- انجام بازرسی قبل از حمل (در صورت لزوم)

23- دریافت نمونه کالا بعد از تولید انبوه و قبل از حمل در صورت ضرورت

24- هماهنگی جهت حمل کالا (در صورت خرید کالا با ترمهایی بجز ترمهایی که حمل کالا به عهده فروشنده یاشد)

25- کنترل پیش نویس اسناد حمل

26- پرداخت مبلغ بالانس کالا با ترم توافق شده (در روشT/T)

27- دریافت اصل اسناد حمل از فروشنده

28- پیگیری رسیدن کالا به گمرکات و دریافت اسناد کشتیرانی و سایر اسناد

29- دریافت اسناد تامین ارز

30- دریافت اسناد بازرسی (در صورت لزوم)

31- دریافت مجوزهای لازم از سازمانهای دیربط  که پس از ورود کالا باید دریافت گردد( باید قبل از انجام واردات مراحل اداری انها را انجام داده باشید).

32- ترانزیت کالا به سایر گمرکات در صورت نیاز

33- ارائه مدارک و توضیحات کامل به ترخیص کار جهت انجام امور ترخیص

34- پرداخت حقوق و عوارض گمرکی و سایر هزینه های مرتبط با ترخیص کالا

35- حمل کالا به انبار پس از ترخیص

36- انجام تعهدات ارزی (تامین ارز) در صورت وجود و تعهدات مالیاتی ( مالیات واردات) و …

واردات با ریسک کم