پس از اعلام نرخ رشد منفی اقتصادی در سال 94 تناقضات در اعلام آمار رسمی کشور، آشکار گردید.
بانک مرکزی نرخ رشد اقتصادی سال 94 را منفی 3/1 درصد اعلام کرد که چهار درصد با رقم اعلام شده مرکز آمار تفاوت دارد.
پس از اعلام این نرخ رشد اقتصادی، به راحتی می توان حدس زد که چرا دیر هنگام اعلام شده است!
جالب است بدانید در سال 95 مسئولین درست مطلب ضد این آمار و آرقام را منتشر می کردند و از رشد اقتصادی صحبت می کردند؛ در حالی که آمار سال 94 منفی بوده است.
رکود و رکود و رکود…
تمامی این موارد در حالی است که حسن روحانی هم در سال 93 و هم در سال 94 اعلام کرد از رکود خارج شدیم، سخنی که با انتشار این آمار حداقل برای سال 94 صدق نخواهد کرد!
عین صحبت های رئیس جمهور در سال 94 هنگامی که به گیلان سفر کرده بود:
«هیچ راهی جز حرکت به سمت رونق اقتصادی وجود ندارد. ما از رکود عبور کردیم و باید به رونق برسیم.»
جمله روحانی هرچند ناظر به سال 93 میباشد ولی حرکت به سمت رونق آن با انتشار آمار جدید بانک مرکزی نقض شده و در مهر 94 نیز تصریح کرد: «از رکود خارج شدیم اما ممکن است دوباره برگردیم»
باز هم تناقض!
رئیسجمهور در همایش بینالمللی صنعت و تجارت «ما در سال گذشته از رکود مستمری که هشت فصل به طور مداوم با آن مواجه بودیم، خارج شدیم. البته دوباره ممکن است به رکود برگردیم. بله باید حواسمان جمع باشد و تلاش فراوانی انجام شود تا بتوانیم مشکلات تولید را حل و فصل کنیم.»
لذا طبق سخن خود رئیسجمهور در سال 94 مجددا وارد رکود شدیم چرا که رشد اقتصادی دومرتبه منفی شده و این همه شعار خروج از رکود که از سوی دولتمردان مطرح گردیده بود تنها منحصر به یک بازه زمانی خاص میباشد.
تناقض بین آمار!؟
حالا سوال اصلی این است که چرا بین آمار بانک مرکزی و مرکز آمار، تا این حد تناقض وجود دارد؟!
پیش از این مرکز آمار ایران نرخ رشد اقتصادی در سال 94 را با احتساب نفت 1 درصد و بدون نفت 0/9 درصد اعلام کرده بود یعنی تفاوت نرخ اعلام شده توسط مرکز آمار با بانک مرکزی (در حالت بدون نفت) چهار درصد و با نفت نیز 2/6 درصد میباشد.
شائبه های سیاسی
این اختلاف بزرگ، قطعا ریشه در شائبه های سیاسی دارد.
اگر تاکنون صحبت بر سر این بود که چرا این دو مرکز در ارائه آمارهایشان چند دهم درصد تفاوت دارند، دیگر باید پرسید چرا این دو نهاد با هم اختلاف چند درصدی دارند؟!!
این موضوع را حتی رهبر عزیزمان هم تاکید کرده و آن را «بلای بزرگ» خوانده بودند.
رشد وابسته به نفت
اگرچه در آمارهای جدید منتشر شده از بانک مرکزی، رشد بالایی در سه فصل نخست سال وجود دارد؛ اما رشد اقتصادی بدون نفت ما، اصلا امیدوار کننده نیست و این موضوع بیدن معناست که رشد اقتصادی ما بی کیفیت است.
چه اینکه رشد اقتصادی بدون نفت در بهار، تابستان و پاییز سال 95 به ترتیب منفی 1/5، 2/8 و 4/6 درصد میباشد که وقتی این ارقام را در کنار بخش ساختمان که رشدهای منفی 27/4، منفی 2 و منفی 25/4 درصد میگذاریم متوجه میشویم که باز هم در شرایط رونق اقتصادی قرار نداریم.
اگر بخواهیم رشد اقتصادی را با افزایش فروش نفت در نظر بگیریم، هیچ سودی عاید کشور نخواهد شد. زیرا این رشد اقتصادی هیچ شغلی را ایجاد نکرده و رونق اقتصادی را در بر نمی گیرد.
سرمایهگذاری در اغما
در سال 94 تشکیل سرمایه ثابت ناخالص منفی 12 درصد بود و طبق آنچه که در گزارش قبلی بانک مرکزی آمده بود، در نه ماهه 95 این نرخ منفی 8/9 درصد بوده است، اما بانک مرکزی در گزارش اخیر خود نرخ تشکیل سرمایه ثابت در سه فصل بهار، تابستان و پاییز سال گذشته را به ترتیب منفی 16/1، مثبت 5/5 و منفی 19/5 درصد برآورد کرده که نشان میدهد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص وضعیت بدتری پیدا کرده است.
کاهش نرخ تشکیل سرمایه ثابت در سه فصل نخست سال گذشته به منفی 30 درصد رسیده که نشان میدهد نسبت به سال 94 آن که منفی 12 درصد بود، حدود 20 درصد بدتر شده و این آمار به خوبی نشان میدهد که سرمایهگذاری در ایران طی دو سال اخیر چه وضعیت وخیمی داشته است.